สายตาคมไล่มองเรือนร่างที่
"มะ . . มองทำไม" คยองซูถามขึ้นอย่างเขินอาย
ดวงตากลมหยาดเยิ้มจ้องใบหน้าหล่
จมูกโด่งค่อยๆซุกไซร้
สูดดมเอากลิ่นกายประหลาดที่ปลุ
ริมฝีปากหนาค่อยๆทาบลงบนผิวเนื้
"อื๊อ . . . อื๊มม . ." ร่างบางครางขึ้นมาด้วยความซ่าน
มือเล็กเคลื่อนขึ้นมาจับกลุ่
รอยแดงเป็นจ้ำเกิดขึ้นจนทั่วผิ
ใบหน้าหล่อเคลื่อนลงต่ำก่อนที่
"อ๊ะ อ๊าา จะ . . จงอิน อ๊า!" เสียงครางกระเส่าะดังขึ้นมาเป็
อกบางแอ่นขึ้นรับสัมผัสวาบหวิ
ลิ้นหนาตวัดรัวๆไปเรื่อยพลางปรื
รอยยิ้มร้ายปรากฎบนใบหน้าหล่อก่
จงอินมองดูผลงานของตนอย่างพอใจ ใบหน้าสวยมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้
ปากเล็กเผยอออกนิดๆ ตามลำคอลงมาจนถึงหน้าอกมีแต่
รอยกุหลาบเต็มไปหมด สรุปง่ายว่าภาพตรงหน้าร่างสู
ช่างสวยงามและยั่วยวนปลุกอารมณ์
"อ๊า ตรงนั้น อื๊ออ . . อ๊ะ อ๊า"
ร่างบางครางลั่นทันทีที่ลิ้
ก่อนที่ปากหนาจะครอบครองจนหมด ดูดดุนจนมันแข็งขื่นสู้ปากกล้า
ร่างของคยองซูบิดเร้าไปมาอย่
มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นจนเกื
เสียงครางกระเสาะดังออกมาอย่
"อ๊าา อ๊ะ อ๊ะ ฮึก อึก อื๊อออ . . ."
มือเล็กเปลี่ยนที่มาเป็นกุมหั
และเด้งเอวสวนกลับอย่างลืมตั
"อ๊ะ จงอิน! จงอิน! เรา อื๊อ . . อ๊าาา! "
ร่างเล็กทั้งร่างกระตุกเกร็
จงอินรับน้ำรักของร่างเล็
" อ๊ะ! " ร่างบางอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่
มือหนารั้งสะโพกของอีกคนขึ้
ช่องทางรักสีชมพูอ่อนนุ่มนิ่
จงอินคายน้ำรักที่อยู่
ก่อนจะก้มน้ำเลียช่องสีหวานที่
"อื๊อ . . สะ . . . เสียว อ๊ะ อ๊าาา"
คยองซูเผลอพูดออกมาอย่างลืมตัว โดยหารู้ไม่ว่า
มันคือคำต้องห้ามที่ปลดล็
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา" จงอินรัวลิ้นใส่ช่องทางรักไม่
ร่างกายบางสั่นระริก
ช่องทางรักขมิบตอดรัดลิ้นร้
จงอินถอดกางเกงว่ายน้ำพร้อมชั้
คยองซูชันศอกหันกลับไปมองอีกคน
และดวงตากลมต้องเบิกกว้างเมื่
"อ๊ะ อ๊าาา! เจ็บ! อึก! เจ็บจังจงอิน" แค่สวนหัวของแกนกายใหญ่เข้าไป
ร่างเล็กถึงกับหวีดร้องลั่น ใบหน้าสวยเชิดขึ้น
มือเรียวปัดป้ายไปทั่วหัวเตียง
คยองซูตอนนี้รู้สึกทรมานมากเหมื
"รักนะครับ . . . สัญญาผมจะอ่อนโยน"
เหมือนเป็นคำพูดปลอบใจร่างเล็
"อ๊ะ อ๊าาาา!"
"อืมมม . . . แน่นมากเลยครับดโย"จงอินสอดใส่
เสียงครางต่ำดังออกมาอย่างอดไม่
ร่างสูงแช่ค้างตึงไว้อย่างนั้
แต่พอเห็นใบหน้าที่มีน้
จงอินจึงล้มตัวลงมาจนอกแกร่งสั
จูบเบาเข้าที่พวงแก้มเหมือนจะซึ
"อย่าเกร็งนะครับคนดี" เอวหนาเริ่มขยับอย่างเนิบนาบ
เล็บบางจิกลงบนที่นอนอย่างเจ็
ร่างสูงรับรู้ได้ว่าอีกคนคงปรั
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา จะ . . . จะ . . จงอิน อื้อ อ๊าาา"
"อ่าา . . . อืมมม" ร่างสูงรัวเอวถี่อย่างหนักหน่
ตอนแรกคิดว่าจะอ่อนโยนแต่
สติกระเจิดกระเจิงหมดแล้ว
"อ่าา ลองขยับเองบ้างสิครับ ทำเป็นมั้ย"
"อื๊อ เป็น คะ . . เคยดูในAV นอนลงสิ อ๊าาา"
ร่างสูงหงายหลังนอนราบกับพื้
โดยที่แขนแกร่งช่วยประคองร่
ตอนนี้คยองซูนั่งหันหลังให้จงอิ
ก่อนจะยกสะโพกของตนขึ้นและทิ้
และกลายเป็นถี่รัวและร้
"อ๊ะ อ๊า อ๊า อ๊ะ อึก ลึกจังจงอิน อ๊าาา"
"ครับ เก่งมากครับคนเก่ง"
เสียงทุ้มตอบกลับอย่างแหบพร่
คยองซูในตอนนี้ดูไม่เหมือนเด็
ร่างบางเปรือบเสมือนนางพญาหงส์
. . .
ร่างสูงรู้สึกได้ถึงอาการเกร็
ร่างโปร่งกระแทกกระทั้นแกนกายที
"อ๊ะ อ๊ะ . . . อ๊าาา"
"อืมมม" ร่างสองร่างกระตุกเกร็งพร้อมกั
และที่มือของจงอินก็มีน้ำนมข้
คยองซูฟุบหน้าลงบนที่นอนและหลั
จงอินถอดแกนกายของตนออกได้ยิ