แบมแบมจึงรีบขึ้นคร่อมรีดอย่างเร็วเพื่อไม่ให้ร่างเล็กดิ้นหนีไปไหนได้ มือสองข้างจับข้อมือเล็กไว้ละข้าง จมูกโด่งเริ่มซุกไซร้ไปทั่วจนร่างบางขนลุกชูชัน บางครั้งก็พยายามหดคอหนีด้วยเรี่ยวแรงอันน้อยนิด
"ทำเป็นรังเกียจ ร่างกายรีด เป็นของแบมตั้งแต่สองปีที่แล้ว จำไม่ได้รึไง!"
"ก็ใช่ไง!!! แล้วแบมต้องการอะไรจากรีดอีกห้ะ!!! ในเมื่อแบมก็ได้... จากรีดไปหมดแล้วอ่ะ ห้ะ!!!"
ร่างสูงไม่ได้ตอบอะไร ก้มหน้าก้มตาซุกไซร้ซอกคอกรุ่นต่อ
แขวก!!!
เสื้อยืดแขนสั้นที่ร่างบางสวมใส่ถูกฉีกออกอย่างแรง มือหยาบจึงค่อยๆสัมผัสเนินเนื้อนุ่มที่มีเพียงยกทรงปิดบัง
รังเกียจ...
ความรู้สึกไม่เหมือนเดิมแล้ว
ไม่ชอบสัมผัสนั้นแล้ว
รังเกียจ...รังเกียจแล้ว
"สวย..."
จมูกโด่งไซร้ไปเรื่อยตามความนูนของหน้าอกสาวอย่างหื่นกระหาย มือข้างหนึ่งซุกเข้าด้านหลังหวังจะปลดตะขอตัวเกะกะออก รีดเดอร์จึงเกร็งตัวกดน้ำหนักลงไม่ให้อีกคนทำอะไรได้
แต่แรงผู้หญิง จะสู้แรงผู้ชายได้งั้นหรอ...
แบมแบมปลดตะขอสำเร็จ และโยนยกทรงสีหวานทิ้งอย่างไม่ใยดี ก้มลงใช้ลิ้นสัมผัสยอดอกสีชมพูอ่อนจนร่างบางถึงกับผวาแอ่นขึ้นมานิดๆ รีดเดอร์ใช้ความพยายามอย่างมากในการกลั้นเสียงน่าอายเพื่อไม่ให้อีกคนได้ใจ
ปากหนาเริ่มห้อเพื่อใช้ดูดดุนอกสวย ทำตัวไม่ต่างจากเด็กทารกที่หิวกระหายนมแม่
"ปกติจะครางไม่หยุดหนิ เป็นอะไรไปล่ะที่รัก หืม... ผัวถามตอบ!!!"
"...."
"ตอบ!!!"
"..."
"ได้..."
"อ๊าาา!"
ฟันคมกัดลงบนซอกคออย่างแรงเพือให้อีกคนยอมส่งเสียง แบมๆเคลื่อนตัวขึ้นมองดูผลงานของตน
ซอกคอเล็กมีแต่รอยรักเต็มไปหมด ยอดอกสีอ่อนก็เข้มขึ้นจากการดูดดุนอย่างหนัก
สวยจัง
ต่อไปก็...
ท่อนล่างสินะ
"ไม่เกรงใจแล้วนะเมียจ๋า"
กางเกงสามส่วนค่อยๆถูกม้วนลงพร้อมชั้นในสีอ่อน และพ้นข้อเท้าออกไปในที่สุด
อัปป้า....ช่วยน้องรีดด้วย
มือสองข้างจับข้อพับเข่าแยกออกจากกัน เผยให้เห็นกลีบบัวงามที่ยังคงปิดสนิท
ไม่รอช้าลิ้นร้อนถูกส่งไปทักทายตุ่มบัวเม็ดงาม รัวลิ้นเล่นใส่จนเอวบางเริ่มไม่อยู่กับที่ ความเปียกแฉะเริ่มก่อขึ้นทีละนิด
อัปป้า น้องรีดขอโทษ....
"มึง!!!"
ผลัวะ!!!
ไคที่วิ่งโผล่เข้ามาจากด้านนอกซัดหมัดหนักกระแทกลงบนใบหน้าหล่อจนคนโดนต่อยล้มไปอีกทาง
ตามหลังมาด้วยชานยอล เซฮุน คริส
