Psychosis ❤ 6

แกร๊ก...
  
      มือกร้านบิดลูกบิดประตูและดันบานประตูสีขาวสะอาดออกมาภายในห้อง จองกุกปิดมันลงอีกครั้ง สายตาคมเพ่งมองไป ณ คงไข้บนเตียงที่ยังคงหลับสนิทท่ามกลางความมืด ขายาวนำพาร่างสูงให้ขยับเข้าไปใกล้เตียงผู้ป่วย ใบหน้าคมลดระดับต่ำลงมาเสมอกับเตียง หลับตาลงและใช้จมูกโด่งจึงไล่ดมกลิ่นของร่างบางไปตั้งแต่หัวจรดเท้า

      อืมม... กลิ่นกายบริสุทธิ์ที่ไม่ได้พบเจอมานาน

      จากนั้นก็ตามด้วยลิ้นร้อนที่เลียแผลบลงมาบนแก้มนิ่ม ผ่านริมฝีปากนุ่มหยุ่นไปยังแก้มอีกข้าง

     ทำไมถึงได้หวานและหอมอย่างนี้นะ

    "อื้อ... " และเพราะความเปียกชุ่มบริเวณใบหน้าสวย แทฮยองจึงรู้สึกตัวตื่นขึ้น ศอกบางดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง สายตาเล็กเพ่งมองเงาทมิฬตัวสูงข้างๆก่อนจะปรับโฟกัสให้ชัดขึ้น"กรี๊ดดดดดดด... ออกไปนะ!"

     ต้องขอบอกก่อนเลยว่าห้องทุกห้องในแผนกไม่ว่าจะเป็นห้องทำงานหมอหรือห้องของคนไข้เป็นห้องเก็บเสียง ทั้งนี้เพื่อป้องกันคนไข้อาละวาดรบกวนผู้ป่วยห้องอื่น ถ้าไม่ตั้งใจฟังให้ดีๆจะไม่ได้ยินเสียงจากในห้องอย่างแน่นอน

ผัวะ!

        "อื้อ..." คนตัวเล็กเสียงขาดหายไปทันทีที่โดยคุณหมอเจ้าของไข้ชกเข้าที่หน้าท้อง สองมือยกมากอบกุมหน้าท้องของตนพลางบิดตัวไปมาอย่างเจ็บปวด"เจ็บ..."

       "เจ็บหรอ...เจ็บมากมั้ย!"จองกุกเน้นเสียงพลางขยุ้มเรือนผมนิ่มและกระชากอย่างแรง"อื้อ...ปล่อยนะ!"

       จองกุกไม่พูดอะไรต่อ เขาใช้มือข้างหนึ่งรวบข้อมือของคนไข้ไว้ทั้งสองข้าง ส่วนมือที่ว่างก็ก้มลงไปปลดเข็มขัดหนังที่รัดกับขอบเอวออกมา"เรามาสนุกกันดีกว่า..."

         "ปล่อย! ปล่อยเรานะ! กรี๊ดดดดดด ปล่อยยยยย! อึก.. กรี๊ดดดดดดดดด" คนตัวเล็กดิ้นพล่านในขณะที่อีกคนก็ขึ้นมาบนเตียงและคร่อมผู้ป่วยในความดูแลเอาไว้ จองกุกดันแทฮยองให้นอนราบไปกับพื้นเตียงอีกครั้งก่อนจะขยับขึ้นไปคร่อมบริเวณไหล่เพื่อไม่ให้อีกคนขยับ"เมื่อกลางวันเรายังชวนพี่หมออยู่เลย"

        "ฮึก.." ก้อนสะอื้นที่กลั้นเอาไว้หลุดออกมาอย่างง่ายดายเพียงเพราะตอนนี้มีความกลัวเข้ามาครอบงำจิตใจโดยสมบูรณ์สมองพลันนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตซึ่งกำลังตีกันวุ่นวายไปหมด ลูกโสเพณีที่โดนพี่ชายต่างมารดาย่ำยีเพียงเพราะเป็นลูกของเมียน้อย ไหนจะพ่อแม่ที่ชอบทะเลาะกันบ่อยๆ และการที่ต้องเห็นคนเป็นแม่ถูกยิงตายไปต่อหน้า

       ด้วยความเป็นหมอจองกุกรู้ดีว่าอีกคนกำลังสับสนจากอากาศกระทบกระเทือนทั้งทางสมองและจิตใจ เข้าจริงพยายามใช้วิธีรุนแรงกระตุ้นคนใต้ร่างเพื่อความคุ้นชินและชอบมันขึ้นมา สายตาหื่นกระหายจ้องมองไปยังใบหน้าที่กำลังหลับตาพร้อมกับน้ำใสๆที่ไหลจากตาลงมาเปรอะแก้ม

        สวย... บริสุทธิ์จริงๆ

        มือหน้าทำการแกะตะขอกางเกงสแลคสีดำที่ตนสวมใส่ รูดซิปลงจนสุดความยาว เผยให้เห็นส่วนแข็งขืนที่กำลังตื่นตัวอยู่ภายในชั้นในสีเข้ม จองกุกควักมันออกมาก่อนจะจ่อไปที่ปากของคนตัวเล็ก"อมสิครับแทฮยอง พี่หมอซื้ออมยิ้มมาฝาก"

       ".อึก..ฮึก.." แทฮยองไม่ตอบ คนตัวเล็กยังคงนอนสะอื้นไปเรื่อยๆ

       "แทฮยองครับ..."

       "ฮึก..ฮึก..ฮึก...อื้อ" แทฮยองเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวดทันทีที่มือหนาของจองกุกบีบเข้าที่แก้มทั้งสองข้างหวังให้คนใต้ร่างเปิดปาก

        "อื้อ! อื้อ..อื้อ! อื้อ อื้อ"

         "ซี้ด...แทฮยองอา" จองกุกสามารถสอดเอาอวัยวะใหญ่โตของตนเข้าไปในโพรงปากเล็กได้สำเร็จ เอวสอบเริ่มโยกตามแรงอารมณ์อย่างเอาแต่ใจในขณะที่อีกคนทำได้เพียงหลับตาร้องไห้

         "สุดยอด...อ่าา..แทฮยอง... คนเก่งของพี่หมอ" คนตัวเล็กพยายามใช้ลิ้นดุ้นส่วนหัวหวังเอาสิ่งที่อยู่ในปากออก แต่มันกลับทำให้คุณหมอจอนจองกุกเสียวกระสันมากขึ้นไปอีก

        "อื้อ.. อื้อ.. อื้อ อื้อ อื้อ อื้อ! อื้อ..." จองกุกสวนเอวเข้าไปในปากของคาตัวเล็กไม่ยั้งจนแทฮยองต้องครางออกมาเพราะส่วนปลายมันยาวซะจนกระแทกไปโดนคอหอยอยู่หลายครั้ง แทฮยองตัวกระตุกเกร็งและกำลังช็อก หัวสมองเต็มไปด้วยสีขาวโพลนไร้ความคิดและไร้ความรู้สึกใดๆ แม้กระทั่งความรู้สึกเจ็บที่บริเวณข้อมือเพราะกายตัวเองถูกอีกคนทับไว้ก็ไม่ได้รู้สึกอีกแล้ว

        "หึ... ซี้ด..." จองกุกยกยิ้มร้ายทันทีที่เริ่มเห็นคราบน้ำตาแห้งสนิทพร้อมกับความรู้สึกหนุบหนับในโพรงปากอุ่น ใช้แล้วแทฮยองกำลังช่วยปรนเปรอเค้าด้วยแรงที่มีเพียงน้อยนิด"เก่งมาก...คนเก่งของพี่หมอ.."

        "อ่าา...แท..ฮยอง..ซี้ด..." น้ำรักสีขาวขุ่นถูกอัดฉีดเข้าโพรงปากเล็กเต็มๆ แทฮยองกลืนมันลงคอทีละนิด จองกุกถอดแก่นกายของตนออกมาจากโพรงปากนิ่ม น้ำในปากของคนตัวเล็กมันเยอะซะจนย้อยลงมาเป็นคราบเปื้อนที่มุมปาก บัดนี้จองกุกได้สร้างความทรงจำใหม่ให้แทฮยองเรียบร้อยแล้ว"แทฮยองเป็นของพี่หมอนะครับ"

         นับว่าภาพตรงหน้าตอนนี้เป็นภาพที่เรียกอารมณ์ชายให้คุกรุ่นอีกครั้งได้พอสมควร เพราะทันทีที่จองกุกปล่อยอีกคนเป็นอิสระ แก้มัดที่มือเรียบร้อย คนตัวเล็กก็ขยับตัวลุกขึ้นมานั่งคราบที่มุมปากก็ยังเปื้อนอยู่ พร้อมเสื้อผู้ป่วยคอกว้างที่เผยให้เห็นไหปลาร้าไปยันใหล่มนกำลังจ้องเขาที่นั่งดูดบุหรี่อยู่บนโซฟาตาแป๋ว

       นับว่าการรักษาได้ผลเป็นที่น่าพอใจครับ

      "พี่หมอ..." คนตัวเล็กเริ่มเอ่ยขึ้นบ้าง

       "ว่าไงครับ" จองกุกดับบุหรี่ลงกับพื้นก่อนจะขยับเข้าไปใกล้

        "พี่หมอช่วยทำแบบเมื่อกี๊...กับแทฮยองอีกได้มั้ยฮะ" คนตัวเล็กร้องขออย่างขวยเขินเขียน เพราะการกระทำที่รุนแรงเมื่อครู่มันทำให้ร่างบางช็อกจนกลายเป็นอีกคนและเปิดใจรับสัมผัสอันวาบหวามแบบนั้น เจ้าตัวเล็กปีนขึ้นไปนั่งบนตักก่อนจะซบใบหน้าบนอกแกร่งอยากออดอ้อน"ได้มั้ยฮะ นะฮะ พี่หมอ"

        "ชอบหรอครับ"

        "อื้อ..." แทฮยองพยักหน้า จองกุกจึงไม่พูดพร่ำทำเพลงต่อไปแขนแกร่งโอบร่างเล็กไว้ก่อนที่จะดันตัวเองให้ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง

ปึ้ง!
          "อื้อ!!!" แทฮยองเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวดทันทีที่ร่างกายตกลงมากระแทกพื้นโซฟาโดยฝีมือของจองกุก ก่อนจะถูกคร่อมทำโดยคุณหมอตัวหนา ลิ้นสากละเลียดชิมความหวานตั้งแต่ซอกหูไปยันท้ายทอย แทฮยองถึงกับตั้งตัวไม่ทันเลยทีเดียว"อื้อ..พี่หมอ..แรงอีกฮะ..อ้า!" ถึงกับอุทานไม่ได้ศัพท์เพราะความเจ็บแปล๊บที่ใบหู จองกุกทั้งกัดทั้งเน้นจบมันแทบจะหลุดติดฟันออกมาให้ได้

แคว่ก!

     ชุดผู้ป่วยสีขาวสะอาด บัดนี้กลับถูกฉีกให้ขาดวิ่นอย่างไม่ใยดี จองกุกก้มมองร่างกายที่มีเพียงเสื้อผ้าน้อยชิ้นอย่างหื่นกระหาย รูปกายอรชรอ้อนแอ้นไม่ต่างอะไรจากสตรีเพศ ทั้งเนื้อทั้งตัวของคนไข้ตอนนี้มีเพียงชั้นในสีขาวปกปิดส่วนหน้าอาย

       "อ๊ะ! พี่หมอฮะ" แทฮยองครางประท้วงเมื่อคนเอาแต่ใจพลิกร่างของตนให้นอนคว่ำ ก่อนที่อะไรจะกระจ่างเมื่อคุณหมอหนุ่มเดินไปหยิบเข็มขัดบนเตียง"แทฮยองต้องชอบมันแน่ครับ"

เพี่ยะ!

        "อ๊าา!"

เพี่ยะ!

        "อ่าา!"

เพี่ยะ
        "อื๊ออ! พี่หมอ~"

      เสียงที่ออกมาจากปากกระจับหาใช่เสียงที่เต็มไปด้วยความทรมาน แต่มันคือเสียงของความสุขสมที่โดนอีกคนทรมาน แผ่นหลังเนื้อเนียนละเอียดมันช่างบริสุทธิ์จนจองกุกอดใจไม่ไหว เขาใช้เข็มขัดรัดเข้ากับมือก่อนจะฟาดลงมาหลายครั้ง จากแผ่นหลังนวลบัดนี้กลับเต็มไปด้วยรอยแดงช้ำ"เป็นไงบ้างครับคนดีของหมอ"

       "แทฮยอง....ชอบฮะ"

      จองกุกยกยิ้มอย่างพอใจกับคำตอบที่ได้ เขาโยนเข็มขัดที่ติดมือออกไปอีกทางก่อนจะก้มลงพรมจูบบนรอยแผลที่หลังขาว"ซี้ด...พี่หมอ..อื้อ"

      คุณหมอร่างสูงขย้ำเข้าที่ก้นกลมกลึงพลางไล่จูบซับเลือดที่ซึมออกมาเต็มแผ่นหลัง แม้มันจะไม่ได้เป็นแผลฉกรรจ์แต่ก็สร้างความแสบสรรให้เจ้าของแผลไม่น้อย จองกุกละหน้าออกมามองร่างเปลือยเปล่าที่กำลังนอนคว่ำบนโซฟาสีครีม ใบหน้าหวานหันออกมาสูดอากาศหายใจทำให้เห็นเพียงครึ่งหน้า แทฮยองหารู้ไม่ว่าอากับกริยาของตนกำลังทำให้อีกคนคลั่ง จนในที่สุดจองกุกก็ใช้นิ้วเกี่ยวกางเกงใช้ในของอีกคนออกมา

         "พี่หมอ... จะทำอะไรฮะ"

         "ต่อจากนี้...มันคือของจริงครับแทฮยอง"

หลังจากที่กล่าวจบ ร่างสูงก็กลับเข้าไปคร่อมคนใต้ร่างไว้อีกครั้ง เขาใช้มือสอดเข้าไปโอบรัดเอวอีกคนก่อนจะยกขึ้นให้อยูุ่ในท่าคลานสี่ขา"พี่หมอรับรอง...นี่จะเป็นคืนที่แทฮยองมีความสุขที่สุดครับ"

         จองกุกถกกางเกงสแลกพร้อมชั้นในสีเข้มลงมาไว้เหนือเขา แก่นกายที่กลับมาผงาดอีกครั้งส่วนหัวของมันกำลังเต็มไปด้วยน้ำแห่งความรู้สึก มือสากสองข้างขย้ำที่บั้นท้ายเด้งๆของคนตัวเล็กอย่่างมันมือ ก่อนจะแหวกออกจนอีกคนเบ้หน้า"อื้อ.."

       ช่องทางรักสีชมพูที่ไม่เคยมีใครได้ลองเข้าไปสำรวจมันกำลังปรากฏสู่สายตาของชายหนุ่ม จองกุกใช้นิ้วสัมผัสมันเบาๆ จากนั้นจึงใช้นิ้วชี้สอดเข้าไปตามความยาว"อื้อออ.. เจ็บ...พี่หมอ เจ็บ..แทฮยอง...ช..ชอบ...อื้อ"

      "ร้องดังๆสิครับ"

      "อ๊าาา!"

     คนตัวเล็กหวีดร้องอีกครั้งเมื่อจองกุกถอดนิ้วออกจากรูสวาทมาพรวดเดียว มือหนาสาวเจ้ามังกรยักษ์ของตัวเองอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะใช้ส่วนหัวจ่อเข้าที่ปากถ้ำสีหวาน"พร้อมนะครับ..."

        "อ๊าาาา! อื๊อออออออ!"

        "สุดยอด... ล...เลย แทฮยอง" 

     จองกุกสอดไส่เข้าไปทีเดียวมิดด้ามจนแทฮยองต้องหวีดครางออกมาด้วยความเจ็บปวด กายเล็กเกร็งไปทั้งร่างส่งผลให้โพรงภายในขมิบและเกร็งตามจนอีกคนรู้สึกได้ คุณหมอหนุ่มจึงจำเป็นต้องทำใจให้สบายเพราะกลัวลูกๆนับล้านชีวิตจะออกมาก่อนกำหนด

        แต่ทันใดนั้นเอง เขาก็สังเกตเห็นบางสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนตัวเล็ก เลือดสีแดงเข้มกำลังไหลออกมาจากโพรงอุ่น จองกุุกจึงถอดแก่นกายออกมาหลังเพื่อก้มลงดูภายในโพรงนิ่มว่าเป็นอย่างไร สองมือแหวกแก้้มก้นขาวออกก่อนปากจะดูดเอาโลหิตที่ไหลออกมาจากคนตัวเล็ก

      "อื้อ.. พี่หมอ..เจ็บ..ฮึก..เจ็บมากเลย. อ๊าาาา!" แทฮยองร้องครวญครางน้ำตาไหลอาบแก้ม จองกุกเห็นดังนั้นจึงกระแทกแก่นกายเข้ามาอีกรอบ

       "อ๋า! อ๋า! อ๋า! อ๋า! อ๋า!" คนตัวเล็กครางลั่นห้อง

       "อืมมม... แทฮยอง...คนดีของพี่หมอ"

       "พี่หมอ...อ๋๊ะ ...เฮือก!..พ..พี่หมอ" จากเสียงหวานร้องครวญครางกลับกลายเป็นเสียวแหบแห้งทันทีที่โดยอีกคนบีบคอ จากนั้นจองกุกใช้แขนเกี่ยวร่างบางขึ้นมาจนแผ่นหลังชิดอกแกร่งทั้งๆที่ยังขยับโยกอย่างรุนแรงอยู่แบบนั้น "อ๋ะ อ๋ะ อ๋ะ อ๋ะ อ๊าาาา!"

      "อืมม... แทฮยอง..."
จองกุกขยับกายไปอีกครู่หนึ่ง จนเริ่มรู้สึกเมื่อยแขนจึงปล่อยร่างอีกคนลงไปกระแทกกับโซฟา ใบหน้าสวยเหยเกอย่างเจ็บปวด หน้าผากนวลขึ้นเป็นรอยช้ำ

       "อ๊า..อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ..อื้อ!" คนตัวเล็กครางเสียงหนักเมื่อเส้นผมถูกกระชากให้เงยขึ้น


      เสียงของแทฮยองและจองกุกยังคงดังระงมแบบนั้นอยู่ทั้งคืน โดยที่ไม่รู้จะสิ้นสุด ณ ตอนใด ภายในห้องผู้ป่วยวีไอพีที่เก็บเสียง แน่นอนว่าเหล่านางพยาบาลหรือหมอเวรคนอื่นๆไม่มีทางได้ยินเพราะที่ทำงานอยู่คนละโซนกับที่ของผู้ป่วย แต่อย่าลืมสิจองกุกว่าผู้ป่วยวีไอพีไม่ได้มีแค่ห้องในสุดเท่านั้น ห้องข้างๆถัดไปอีกสามห้องทั้งซ้ายและขวาก็คือห้องวีไอพีเช่นเดียวกัน
      และถ้าผู้ป่วยวีไอพีห้องข้างๆนอนไม่หลับเพราะสิ่งที่ได้ยินและสิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าล่ะ
      เด็กชายลูกครึ่งอเมริกันเกาหลีกับผมสีทองอร่ามทอดสายตามองคุณหมอเจ้าของไข้ที่กำลังทำบางสิ่งกับใครก็ไม่รู้
       พี่หมอก็ทำกับจีมินแบบนี้... แล้วทำไมต้องทำกับคนอื่นด้วย
- จอห์น จีมิน
     

05 :: กูจะเบี้ยน [kookv,yoonmin]

      พอกล่าวจบโครงหน้าหล่อก็เคลื่อนมาป้อนจูบหวานๆให้คนใต้ร่างอีกครั้ง คนตัวเล็กเผยอปากออกส่งผลให้ลิ้นสากสามารถแทรกตัวเข้าไปสำรวจภายในโพรงปากนิ่มได้โดยง่าย "อื้อ.. อื้ม.. อื้อ.."
        มือหนาเริ่มซุกซนลูกไล้ลงไปตามเรือนร่างนวลเนียนจนอีกคนรู้สึกจั๊กจี้ จากนั้นยุนกิจึงส่งมือขึ้นมาอีกครั้งเพื่อปลดกระดุมเม็ดที่เหลือทั้งๆที่ยังจูบกันอยู่แบบนั้น เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ยุนกิใส่ถูกแหวกออกจากร่างกายทันทีที่กระดุมเม็ดสุดท้ายถูกปลด ยุนกิจึงถอนจูบออกมาเพื่อให้อีกคนมีอากาศหายใจ สายตาคมปนหื่นไล่มองไปตามส่วนต่างบนเรือนร่างของคนรัก ตั้งแต่ใบหน้าหวานที่กำลังส่งสายตาหยาดเยิ้มมาให้กับเขาจนไปถึงเรียวขาอ่อนที่ไร้สิ่งใดบดบัง ต้องยอมรับเลยว่าจีมินสวยทั้งตัวจริงๆและถ้าอีกคนจะหันไปเบี้ยนคงน่าเสียดายแย่

      "จะเล่นให้หายเบี้ยนเลยเบบี๋"

      "ไอบ้า"

      ยุนกิแทรกตัวเข้าหว่างขาของคนรักก่อนจะโน้มตัวลงครอบครองยอดอกสีอ่อน ดูดดุนจนเกิดเสียงอีกจ๊วบจ๊าบในขณะที่มืออีกข้างก็ทำการบีบเค้นหน้าอกอีกฝั่งจนมันเริ่มแข็งเป็นไต"อ๋ะ..ซี้ด.. เฮียเขาเสียว~"

      จากนั้นยุนกิจึงขยับตัวลงมาด้านล่าง นิ้วยาวเกี่ยวเอาชั้นในสีชมพูของจีมินออกไปจนสุดความยาวของท่อนขา เผยให้เห็นแก่นกายเล็กที่กำลังสั่นระริก ชายหนุ่มไม่รอช้าก้มลงใช้ปากครอบครองที่ส่วนหัวของสิ่งนั้นทันที ก่อนที่จะดูดขึ้นลงตามความยาวเป็นจังหวะเนิบนาบ"อ๊ะ อ๊า.. ซี้ด.. เฮีย~ อ้ะ อ้ะอ๊า"

        จีมินถึงกับครางไม่ได้ศัพท์เพราะมันช่างเสียวกระสันเหลือเกิน ปกติคนบำเรอท่านี้จะเป็นจีมินมากกว่า เป็นครั้งแรกที่ยุนกินทำอะไรแบบนี้ให้ จากนั้นยุนกิจึงใช้ลิ้นไล้ลงมาด้านล่าง หยอกล้อกับพวงปิงปองขนาดน่ารักสองลูก ก่อนที่จะมาหยุดลงบนช่องทางรักที่กำลังขมิบยิบๆอย่างเชิญชวน ใช้ลิ้นเลียจนชุ่มก่อนจะใช้นิ้วสอดเข้าไปเพื่อทำการเบิกทาง

       "อ๊ะ.. อ๊าา.. อ๊ะ อ๊ะ"

         "เป็นอะไรครับคนดีของเฮีย"

          "ไม่ไหว... ล.. แล้ว เอา อื้อ.. ของเฮีย. เข้ามาเถอะ... นะ"

        เมียของมาเฮียก็จัดให้ครับ

       ยุนกิจึงลุกขึ้นเต็มความสูงถอดกางเกงวอร์มสีเข้มออก พร้อมกับชั้นในสีดำ เผยให้เห็นแก่นกายที่ใหญ่กว่าของอีกคนกำลังผงาดด้วยแรงอารมณ์ คนตัวขาวขยับลงไปนั่งคุกเข้าอยู่หว่างขาของจีมินอีกครั้ง มือหนารูดรั้งของสงวนของตนอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะค่อยๆสอดเข้ามาในร่างของอีกคน

        "อ้ะ.. อ๊ะ อ๊า.. เฮีย" จีมินร้องครางทันทีที่คนบนร่างส่งแรงเอวเข้ามาให้เป็นจังหวะเนิบนาบ "เฮีย.. ทำแรงๆ...เลย"

 

      ยุนกิจึงค้ำร่างของตนเองกับเตียงเพื่อให้สะดวกในการโยกเอวสอบ ในขณะที่คนใต้ร่างของเขาก็จับเขาที่แขนแกร่งที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดและกล้ามเนื้อแน่นๆ

          "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา"

           "อ่าาอืมมมม.  ตอด... เฮีย ดีจังเลยคนเก่ง"

      จากนั้นยุนกิจึงก้มลงไปมอบจูบอันหอมหวานให้คนใต้ร่างก่อนจะพลิกร่างของอีกคนสลับมาอยู่ด้านบนบ้าง"อยู่ข้างบนบ้างนะครับ"

        "กำลังจะขออยู่ เฮียแม่งกระแทกไม่ได้ดังใจ
ว่ะ" พูดจบจีมินจึงทำการขยับเอวบางเป็นจังหวะเร็วและรุนแรงตามแบบที่ตนชอบทันที"อ๊ะ อ๊ะ อ๊า อ๊ะ อ๊าาา"

       "อ่า อาา อ่ะ เบาๆครับมินนี่ เบา! เดี๋ยวของเฮียก็หักหรอกครับ"

         "อื้อ. ก...ก็คนมันอยากนี่ อ้ะ อ่ะ อ้ะ อ้ะ อ้ะ อ๊า"

ไม่ไหวล้ะ ปล่อยไว้เช่นนี้มีหวังของเขาได้หดก่อนถึงฝั่งฝันแน่ ยุนกิจึงดึงร่างของอีกคนลงมานอนทับก่อนจะป้อนจูบให้กับคนบนร่างอีกครั้ง พอได้จังหวะจึงพลิกร่างของอีกคนกลับทันที

        "อะไรของมึงวะไอเฮีย"

        "เฮียกลัวมินนี่เหนื่อยไงครับ" ยังไม่ทันที่จีมินจะได้กร่นด่า ยุนกิก็ทำการกระแทกแรงเข่ามาในโพรงอ่อนนิ่มจนคนตัวเล็กกระสันไปทั้งร่าง มือเล็กกำผ้าปูที่นอนไว้แน่นจนแทบจะหลุดติดมือออกมา" อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ เฮีย... อ๋ะ อ๋ะ อ๊าาา อื้อ เฮีย~ เสียวๆ อ๋ะ อ๊าาา"
         
         "อื้อ อ้ะ อื้อ อ้ะ อื้อ น. น้องกุก. อ้ะ" จู่ๆทั้งคู่ก็ได้ยินเสียงของแทฮยองเล็ดลอดออกมาจากด้านนอก ยุนกิหันควับไปตามเสียงก็พบกับจองกุกที่กำลังอุ้มแทฮยองพลางขยับเอวไปด้วยในท่าลิงอุ้มแตง จีมินสังเกตุเห็นว่าระหว่างขาของเพื่อนรักเต็มไปด้วยน้ำสีขาวโพลน จองกุกวางแทฮยองลงข้างๆร่างของจีมิน ก่อนที่ตนจะตามขึ้นมานั่งลงข้างๆยุนกิ

         "นี่เสร็จกันไปรอบหนึ่งแล้วหรอ"ยุนกิเอ่ยถาม
           "ครับ^_^"

             "ไง มินมินสบายดีมั้ย" แทฮยองหันไปถามเพื่อนข้างๆ

             "อื้อ... แทแทล่ะ"

             "กลวงแล้วค่ะ"

      หลังจากนั้นเสียงของทั้งสี่คนจึงสอดประสานกันตามแรงอารมณ์ปรารถนาดังระงมไปทั่วห้อง ยุนกิจับจีมินมาอยู่ในท่าคลานสี่ขา จองกุกก็เช่นกัน สองเพื่อนรักจึงต้องมองหน้ากันอย่างช่วยไม่ได้ จนในที่สุดทั้งคู่จึงโผเข้าจูบกัน ทั้งๆที่ยังถูกเอวสอบส่งแรงมาใส่อยู่แบบนั้น

         จองกุกกระชากผมของแทฮยองให้ถอนจูบออกมาจากจีมิน ก่อนจะจับหันเอี้ยวหน้ามารับจูบอันร้อนแรงจากตน เพียงไม่นานยุนกิก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมยุนกิ ทั้งสองร่างนอนคว่ำลงทับกันอย่างเหนื่อยล้า ก่อนที่อีกคู่หนึ่งจะปลดปล่อยตามกันมา แต่กลับยังไม่จบแค่นั้น จองกุกนอนราบลงบนเตียงและแทฮยองปีนขึ้นมาคร่อมไว้ แก่นกายขนาดใหญ่ถูกกลืนเข้าไปในช่องทางรักอีกครั้ง ก่อนที่เอวบางจะเริ่มขยับขึ้นลงเพื่อสร้างความสุขให้กับคนรักใต้ร่าง ยุนกิเห็นท่าไม่ดีแน่เลยอุ้มร่างของจีมินพามานอนที่โซฟา

        "จองกุกมันไปเก็บกดมาจากไหนวะเนี่ย" ยุนกิกล่าว

         "มึงก็ควรเป็นแบบจองกุกบ้างนะเฮีย" คนหัวทองที่กำลังซบอกแกร่งอยู่กล่าวขึ้น

          "อืม...เฮียก็ว่างั้น.. ห้ะ?"

04 :: พ่อตา Vs ลูกเขย [End] chanbaek

     จมูกโด่งไซร้เข้าซอกคอกรุ่นอย่างละม่อม แบคฮยอนเอียงคอให้อีกคนเก็บเกี่ยวความหอมจากกายนิ่มโดยง่ายก่อนจะเอนตัวนอนราบบนโซฟาอย่างรู้งาน ชานยอลละหน้าออกมาเพื่อจ้องตากับอีกคนและเอ่ยประโยคที่ทำให้คนใต้ร่างส่งค้อนวงใหญ่มาให้
          "ผมรู้ละ ลูกเป็นแบบนี้เหมือนใคร"

     แบคฮยอนยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ สองแขนสอดเข้าที่หลังคอแกร่งเพื่อคล้องไว้แล้วจึงค่อยๆดึงลงมาจนกลีบปากของทั้งคู่สัมผัสกัน ลิ้นหนายังคงทำงานดีเหมือนเดิมเกี่ยวกระหวัดความหวานในโพรงปากนิ่มก่อนจะหยอกล้อกับลิ้นเล็กของอีกคน มือข้างหนึ่งค้ำกายจากโซฟาเพื่อไม่ให้ทับร่างของอีกคนในขณะที่มืออีกข้างส่งลงไปปลดกระดุมเสื้อของคนใต้ร่างทีละเม็ด
      แบคฮยอนยังคงเป็น'ตัวเล็ก'ของเขาเสมอ ต้องบอกเลยว่าภรรยาของเขาดูแลตัวเองดีมาก ทุกสัดส่วนยังคงงดงามไม่ต่างจากตอนแต่งงาน ชานยอลละจูบอันหอมหวานออกมาเพื่อให้อีกคนกอบโกยอากาศเพื่อหายใจ ลิ้นร้อนเลียเบาๆที่ยอดปทุมถันสีหวานก่อนจะดูดดุนจนมันเริ่มแข็งเป็นไต สลับไปมาทั้งสองข้าง มือเล็กของแบคฮยอนจึงขย้ำเสื้ออีกคนจนยับยู่ยี่ด้วยความซ่าน ชานยอลละออกจากอกเนียน เขาใช้มือทั้งสองข้างค่อยๆแกะกระดุมกางเกงแสลคสีดำที่อีกคนใส่ก่อนจะถกมันลงจนสุดปลายเท้าของคนตัวเล็กเผยให้เห็นชั้นในลายสตรอว์เบอรี่ที่ตนซื้อให้ใส่ประจำ เขาใช้นิ้วเกี่ยวมันออกจากร่างของแบคฮยอนช้าๆ ก่อนปากร้อนจะครอบครองแก่นกายเล็กสีหวาน

         "ซี๊ด... ปาร์ค เขาเสียว " จะให้ไปร้องครางเหมือนลูกแบบนั้นคงจะเกินอายุไปไกลโขแล้วแบคฮยอนจึงเลือกที่จะซี้ดปากเบาๆเป็นพอ

    ชานยอลกลับมานั่งตัวตรงก่อนจะปลดตะข้อกางเกางและดึงซิปลง บางสิ่งชั้นในสีเข้มกำลังแข็งขืนอยากออกมาเจอโลกภายนอกเต็มทน มือกร้านควักมันออกมากและสาวขึ้นลงให้แข็งพอที่จะพร้อมทำงาน ชานยอลรู้ว่าภรรยาไม่ชอบออรัลให้เหมือนแต่ก่อนเขาเลยต้องทำมันด้วยตนเอง เมื่อทุกอย่างพร้อมมือกร้านทั้งสองข้างจับข้อเท้าเล็กและอ้าออกจนเห็นรูรักที่ชมพูคล้ำ มันกำลังขมิบล่อตาล่อใจเขาเป็นอย่างยิ่ง ชานยอลไม่รอช้าดันส่วนแข็งขืนเข้าในโพรงอุ่นจนมิดด้ามก่อนจะโยกเอวสอบด้วยจังหวะหนักหน่วง

       "อ่า..ซี้ด...อ๊ะ...อ๊า" แบคฮยอนครางขึ้นมาเบาๆ

       "สองคนนั้น..ซี้ด... รุนแรงกัน อ่า... จังเลย" คุณพ่อหนวดเขียวทักขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงดังเล็ดลอดมาจากโซนครัว

       "อยากมีแบบนั้นบางมั้ยล่ะ"

      พูดจบแบคฮยอนจึงเด้งตัวขึ้นมาในท่านั่งอยู่บนตักของชานยอล แขนเรียวยกขึ้นคลองคออีกคนไว้หลวมก่อนจะมอบความหวานจากโพรงปากนิ่มให้สามีสุดที่รัก

         "อื้อ..อื้อ.."

       เอวเล็กเริ่มขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ
็

04 :: พ่อตา Vs ลูกเขย [End] kookv

      "ถ้าหนูไม่แคร์ล่ะคะ"

       "อย่างนี้ก็สนุกสิครับ"

พูดจบริมฝีปากร้อนก็ประกบลงบนริมฝีปากสีหวานของอีกคนทันที จองกุกเริ่มใช้ลิ้นสากกวาดต้อนให้อีกคนเผยอปากออกจนสามารถแทรกสอดเข้าไปในโพรงปากนุ่ม ลิ้นเล็กไล่เลียและดุ้น หยอกล้อกับลิ้นของอีกคนจนเกิดเสียงดังจ๊วบจ๊าบ

     "อื้มม. อื้อ.. อึก.. อื๊มม"     มือเรียวยังคอยขยำส่วนแข็งขืนใต้ร่มผ้าอย่างเมามัน ในขณะที่มืออีกข้างล้วงเข้าไปในสาปเสื้อ เล็บข่วนจิกบนแผ่นหลังแกร่งจนเริ่มมีเลือดซิบ ทางด้านของคนตัวสูงก็กำลังบีบเค้นบั้นท้ายงอนงามอย่างมันมือ ก่อนที่จะใช้มือสองข้างยกกายบางขึ้นมาไว้บนเอวเรียวขาอ่อนเกี่ยวเข้าที่เอวสอบทันทีที่ตัวลอยสูงขึ้น จองกุกวางร่างของแทฮยองให้นอนราบบนโต๋ะอาหารและตามมาขึ้นคร่อม  มือกร้านจับชายเสื้อตัวบางเลิกขึ้นก่อนจะถอดมันออกจากหัวกลมเล็ก ก้มลงดูดดื่มความหวานจากเรียวปากนุ่มนิ่มในขณะที่มือก็เค้นคลึงยอดเม็ดบัวสีชมพูอ่อนที่กำลังชูชันด้วยแรงอารมณ์ปรารถนา

       "อื้อ..ดะ..เดี๋ยวก่อน..สิคะป๋า" จู่ๆคนตัวเล็กก็ปรามขึ้นมาจากการที่จองกุกเริ่มมายุ่งกับส่วนล่าว

       "ทำไมหรออิหนูของป๋า"

        "เดี๋ยวหนูจะปรนนิบัติป๋าเองนะคะ"

พูดจบคนตัวเล็กจึงวางฝ่ามือลงบนอกแกร่ง ก่อนจะออกแรงผลักร่างของอีกคนให้นอนราบลงบ้าง กลีบปากอิ่มก้มลงงับเบาๆที่ริมฝีปากล่างของจองกุก ก่อนจะดูดดุนจนห้อเลือด ลิ้นเล็กเลียจากขอบปากมายังใบหู ลากยาวลงมาจนถึงซอกคอแกร่งที่มีไฝ่สีดำอันเป็นเสน่ห์ประจำตัว ดูดเข้าที่เนื้อจนขึ้นเป็ยรอยรักขนาดเล็ก ในขณะที่มือก็ส่งลงไปปรนเปรอของสงวนใต้ร่วมผ้า

     "ซี้ด...." ร่างสูงซี้ดปากอย่างเสียวซ่านเพราะคนตัวเล็กบนร่างทำการขยำอย่างแรง ถ้าเป็นเพียงกระดาษคงยับจนแหลกคามือไปแล้ว ลิ้นเล็กสีชมพูเลียผ่านช่องหน้าอกยาวลงมาจนถึงสะดือ แทฮยองจึงละหน้าออกมาส่งยิ้มให้คนที่กำลังมองดูการกระทำของตนอย่างตั้งใจ มือเรียวสองข้างกำลังช่วยกันปลดตะขอกางเกงยีนส์ตัวเข้ม ซิปถูกรูดลงดังฟึบ เผยให้เห็นชั้นในยี่ห้อดังสีแดงเลืิอดหมู แทฮยองไม่รอช้าควักเอามังกรยักษ์ที่กำลังผงาดใต้ร่มผ้าออกมาสู่โลกภายนอก รอบๆเต็มไปด้วยเส้นเลือดปูนโปนดูน่ากลัว คนตัวเล็กประคองมันก่อนจะงับเข้าปากและดูดออกจากปากเต็มความยาว

          "ซี้ด... อิหนูป๋าเสียว.." จองกุกกล่าวด้วยน้ำเสียงกระเส่าพลางเอื้อมมือไปลูบกลุ่มผมนิ่ม แทฮยองไม่รอช้าจัดการใช้ลิ้นดุนและเลียรัวๆที่ส่วนหัว
           "ซี้ด... อย่าทรมานป๋าเลยคนดี...จะอมก็อมเถอะครับ"

            "คิกคิก ^_^"

ของแข็งร้อนขนาดเท่าแขนจึงค่อยๆเข้าไปในโพรงปากนิ่ม แทฮยองจับล็อกส่วนโคนไว้ก่อนจะผงกผัวขึ้นลงเป็นจังหวะ นั่นทำให้จองกุกพอใจมากจนเผลอสวนเข้าไปในโพรงปากนิ่มอยู่หลายครั้ง

          "ซี้ด...อืมมม... หนูแท...อ่า..ซี้ดด.. อย่างนั้นแหละเด็กดีของป๋า" 

      แทฮยองยังคงทำแบบนี้อยู่อีกพักใหญ่ๆจนเริ่มเม่ื่อย คนตัวเล็กจึงปลดตะขอกางเกงสามส่วนพร้อมกับชั้นในสีข่าวสะอาดตาออก จองกุกนอนจ้องมองกายบางที่ตอนนี้เปลือยเปล่าอย่างน่าหลงใหล สัดส่วนผอมบางดั่งผู้หญิงมันช่างเข้ากับสีผิวที่กึ่งแทนของอีกคนจริงๆ ไหนจะสายตาหวานฉ่ำที่กำลังส่งมาให้อีกล่ะ

เค้ากำลังทำให้ผมคล่ังตายครับ

    แทฮยองคลานขึ้นไปคร่อมอีกคนเต็มขั้นแต่หันส่วนบั้นท้ายไปที่ส่วนหัวของคนใต้ร่างและทำการสร้างความสุขให้กับเจ้ามังกรผงาดอีกครั้ง
จองกุกได้เห็นช่องทางรักสีชมพูที่เริ่มคล้ำนิดๆ มันกำลังขมิบเป็นเชิงบอกกล่าวว่าต้องการให้มีสิ่งแปลกปลอมเข้าไปภายใน มือกร้านนวดแก้มก้นกลมกลึงอย่างมันมือ ลิ้นสากสัมผัสลงบนรูรักก่อนจะสอดเข้าไปภายในทำให้ร่างเล็กข้างบนร้องครางออกมาอย่างไม่ได้ศัพท์

  "อ๋ะ.. อ๋ะ.. อ๋ะ.. ป๋าขา.. นะ หนูเสียว.. อ๊ะ.. อ๊ะ.. ป๋า.. ปะ..ป๋าขา"

     ใบหน้าหล่อยกยิ้มอย่างพอใจกับผลงานของตน ลิ้นหนาทั้งสอดยังแยงจนช่องทางรักของคนตัวเล็กฉ่ำน้ำหลาย กลีบปากร้อนจึงดูมันออกจนเกิดเสียงจ๊วบจนอีกคนเสียวซ่านไปทั้งร่างสติเตลิดจนลืมหยอกล้อกับของเล่นขนาดยักษ์

       "อ๋ะ.. ซี๊ด... อื้อ.. อ๊า.. ซี๊ด... ป๋าขา หนูไม่ไหวแล้ว~" แทฮยองกล่าวอย่างกระสันพลางเอี๋ยวหน้าไปส่งสายตาหวานฉ่ำให้กับคนที่ผุดๆโผล่ๆอยู่กับก้นของตน

        "ไหนว่าจะปรนนิบัติป๋าไงครับ ขึ้นมาสิคนดีของป๋า" ทันทีที่จองกุกกล่าวจบแทฮยองจึงหันหน้ากลับไปหาคนรักอีกครั้งท่อนขาคร่อมเอวสอบไว้ ก่อนจะประคองแก่นกายร้อนจ่อตรงผปากทางที่ผ่านการบุกเบิกเรียบร้อย

        "หนูจะทำให้ป๋าจำหนูไปจนตายเลยค่ะ" พูดจบคนตัวเล็กจึงค่อยๆลดตัวลงมากลืนสิ่งแปลกปลอมเข้ามาภายในร่างจนมิดด้าม

        "อื้อ... แน่นจัง"
        "อืมม.."

ทั้งคู่ครางออกมาอย่างกระสัน

           ช่องอุ่นร้อนภายในตอดตุบตับจนจองกุกแทบจะปล่อยออกมาเดี๋ยวนั้น เขาจึงต้องพยายามข่มอารมณ์ให้มากที่สุด

เดี๋ยวอีหนูจะหาว่าป๋าไม่อึดเอา

      "เอาแล้วนะคะ... อ๊่า.. อ๊า.. อ๊า.. อ๊า.. ซี้ด...อ๊ะ"  เอวบางเริ่มขยับโยกเป็นจังหวะ ใบหน้าหวานที่มีเหงือผุดออกมาประปรายกำลังหลับตาพริ้มอย่างสุขสม มือเรียวสองข้างจิกลงบนแขนแกร่งจนห้อเลือด

       "อ่าา..ซี๊ด... อ่า.. อย่างนั้นแหละคนดีของป๋า.. อู๊ว.. ตอดของป๋าดีจัง"

       " อ๊าา..อ๋ะ.. อ๋ะ..อ๊ะ... อื้อ.. อื้อ.. อ๊ะ!"
   
       แทฮยองเริ่มขยับเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ปรารถนา มือเล็กค้ำที่หน้าอกแกร่ง โยกเอวขึ้นลงอย่างบ้าคลั่งจนทั้งห้องดังระงมไปด้วยเสียงครางกระเส่าและเสียงดังเอียดอ๊าดของโต๊ะอาหาร

         "อ๊ะ..อ๊ะ.. อ๊ะ... ปะ..ป๋า.. ป๋าขา หนูจะ.. จะมาแล้ว อ๊ะ!"

ผับๆๆๆๆๆๆๆๆ

         "ซี๊ด... ทำไมสุดยอดแบบนี้...อ่า.. อืมม.. ป๋าก็ไม่ไหวแล้วหนู"

    ผับๆๆๆๆๆๆๆ

         "อ๊ะ...อ๊ะ.. อ๊าาาา!"

         "ซี้ด..อืมมม..."

        และทั้งคู่ก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน
หน้าท้องแกร่งของจองกุกเปรอะเปื้อนไปด้วยของเหลวร้อนสีขุ่นในบริวณช่องทางรักของแทฮยองเช่นกัน  กายบางถาโถมมาฟุบลงบนคนด้านล่างอย่างเหนื่อยออกก่อนจะขยับขึ้นไปหอมแก้มของอีกคนฟอดใหญ่

          "ทำไมเก่งแบบนี้ ไปเรียนที่ไหนมาหืม" จองกุกเอ่ยถามคนรักตัวเล็กบนร่าง

         "นี่ใครๆ นี่แทแทเอวดีสี่จีไม่สู้นะจ๊"

         "งั้นมาต่ออีกซักสองสามรอบดีมั้ย"

         "ก็ดีนะ.... ห้ะ!?!"

ถ้าบานขึ้นมาอย่าบนนะอีเด็กเก็บกด

03 :: ลูกเขย Vs พ่อตา [กุกชอบกฎ]

     "ขอโทษนะครับคุณผู้ใหญ่ เผอิญว่าผมโตพอที่จะคิดอะไรได้เองแล้ว ผมเลยคิดว่า ผู้ใหญ่ที่ทำตัวน่าเกรงขาม น่าเคารพ ถึงจะสมควรได้รับความเคารพ แต่สำหรับผู้ใหญ่ที่ทำตัวปัญญาอ่อน ผมก็ได้แต่คิดว่าเขาเป็นแค่.. เพื่ิอนเล่น"

         "ย่าส์! แก! ไอเด็กเหลือขอ" พ่อของแทลุกพรวดขึ้นมาจากโซฟาก่อนจะจ้องหน้าน้องกุกด้วยความโกรธเกรี้ยวจนหนวดกะดิกยิ้กๆแทเห็นท่าไม่ดีเลยรีบคว้าหมับเข้าที้แขนของพ่อกลัวจะลงไม้ลงมือกับน้องกุก
    ไม่ได้นะพ่อนี่ผัวแทนะ

          "อย่าถือสาน้องกุกเลยพ่อ น้องกุกแค่พูดเล่น ใช่มั้ย" แทหันไปรอคำตอบจากคุณสามีเด็ก แต่สิ่งที่ได้กลับมามีแค่การยักคิ้วกับยิ้มกรุ้มกริ่มปนสะใจนิดๆ

อีผัวชั่ว...

        "ดูไอเด็กนี่สิลูก ดูมันทำกับพ่อ ลูกยังจะห้ามพ่ออีกหรอ พ่อจะไปเอาเลือดมันออก" พ่อสะบัดแขนหลุดก้นแทก็กระแทกลงบนโซฟาดังปึ๊ก ซี๊ด... เจ็บเว้ย ใครก็ได้ห้ามพ่อชานหนวดเขียวทีอย่าทำสามีลูกนะ

          "หยุดนะไอแก!!!!"
      โอ๊ว.. เสียงสวรรค์มาโปรด แม่มาแล้วว ทุกคนในห้องรับแขกหันพรึบไปพร้อมกัน ณ บริเวณประตูห้องครัว แม่แบคในเสื้อแขนยาวลายดอกสีส้มกับผ้ากันเปื้อนลายคิตตี้กำลังยืนเท้าสะเอวพร้อมกับยกตะหลิวขึ้นมาชี้หน้าพ่อ

        "มึงปล่อยมือออกจากคอเสื้อลูกเขยกูเดี๋ยวนี้..." แม่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา พ่อเลยปล่อยน้องกุกก่อนจะชูมือขึ้นเหนือหัวดั่งเชลยซึ่งที่โดนกองทัพจับได้

       "ใจ..ใจเย็นๆนะแม่จ๋า" พ่อพูดปรามขึ้นทันทีที่เห็นแม่เดินถือตะหลิวขยับเข้ามาใกล้ๆ และแล้ว...

       "อ๊ากกกกกกกกกก! แม่จ๋าบิดเบาๆพ่อเจ๊บบบบบบบ..." พ่อชานร้องโอดโอยทำหน้าเหยเกพลางจับมือของแม่ที่กำลังบิดหูจนเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือด
        "ดี ทีตอนทำทำไมไม่คิด กูเคืองตั้งแต่มึงไปนั่งขั้นลูกละ ลูกมึงโตจนเรียนจบแล้วนะ จะหวงอะไรนักหนา ข้างๆนั่นก็ผัวเค้า เป็นสามีภรรยากันทางพฤตินัยโดยถูกต้อง ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นมานั่งกับลูกมึงค่อยว่าไปอย่าง แหม ทำเป็นหวงลูก มึงกับกูก็ได้เสียกันครั้งแรกตั้งแต่ม.4 จำไม่ได้ไง?!?!" 

   วอทดาฟอก พ่อกับแม่ไวไฟกันขนาดนั้นเลยหรอ แทพึ่งรู้ โอ๊วแมงโก้

        "ก็ตอนนั้นแม่อ่อยพ่อ"

         "ไม่ได้ถาม! กูด่ามึง.. มานี่เลยไอแก่ มึงมานี่!"

          "โอ๊ยยยยย อย่าดึงแรงแม่ เบาๆๆอ๊่ากกกกก!"

และคุณพ่อตัวสูงของแทก็ถูกคุณแม่ลากหายเข้าไปในครัวด้วยกัน ส่วนแทก็นั่งเอ๋ออยู่บนตักน้องกุกทีกำลังหัวเราะคิกคักอย่างสะใจ แต่แทมาอยู่บนตักมันตั้งแต่ตอนไหนวะเนี่ย

      "พ่อพี่เต็มป้ะเนี่ย" อิคุณสามีส่งเสียงถามอยู่ข้างหู แขนใหญ่ๆของมันสอดเข้ามากอดเอวแทเบาๆ

.ไม่เอานะ เมื่อคืนเหนื่อย เกรงใจพ่อแม่. #ไม่ใช่ๆ

        "เราก็แสบใช่ย่อยนี่ ถือไพ่เหนือกว่าเข้าหน่อยใส่ใหญ่เลยนะ" แทหันหลังกลับไปจ้องหน้าน้องกุก ก่อนจะโดนนิ้วยาวๆมาเกี่ยวผมที่ปรกหน้าออป จาละมุนปายหนายยยยยย

        "พี่ก็เห็น พ่อพี่หาเรื่องผมก่อน"

        "จ้าๆ  พี่ว่าเราไปเตรียมโต๊ะอาหารกันดีกว่า แม่พี่คงใกล้ทำเสร็จแล้ว"

         "ไปสิครับ"

และเราสองคนก็ช่วยกันจัดเตรียมโต๊ะอาหารรอคุณแม่สุดที่รักนำมาเสิร์ฟ แต่แทว่ามื้อนี้ต้องมีเรื่องให้ปวดหัวแน่ๆ พ่อแทแค้นฝังหุ่นจะตาย

   เฮ้อ...

สวัสดีจ้ารีดเดอร์ทุกท่าน ห่างหายไปนานเลยทีเดียว ไรท์กลับมาแล้วนะ สนับสนุนกันเยอะๆนะปย้ง สกรีมทวิต ติด #กุกชอบกฎ เลย

          "อ๋ะ. อ๋ะ อ๋ะ อ๊า~ น้องกุก อ๊ะ!" คนตัว เล็กส่งเสียงกระเซาะตามจังหวะที่อีกคนส่งมา อย่างสุขสม ไม่รู้ว่าผ่านไปกี่ชั่วโมงแล้วกับกิจกรรมรักที่ ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆระหว่างแทฮยองและ จองกุก คนตัวเล็กนอนคว่ำใบหน้าหวานซุกเข้า กับหมอนใบนิ่มมือเรียวทั้งสองข้างขยำผ้าปู เตียงนอนเพื่อระบายความซ่านจนมันยับยู่ยี่ บั้นท้ายกลมกลึงกระดกขึ้นและถูกประคองไว้ โดยคนรักที่ส่งความเป็นชายเข้ามาด้วยจังหวะ อันเร่าร้อนและรุนแรงตามอารมณ์ปรารถนา

        "อืมม.. เรียกทำไม.. ซี้ดดดดด."

        "ก็..อ๊ะ..มะ มันเสียว อ๋ะ เลยอยาก.. เรียก... อ๊า!"

        "อ่าาา อืมม.. เกี่ยวหรอ"

         "ก็.. อ๋ะ. อ๋ะ เลยครางชื่อ..อ๋ะ ผัวไง

จองกุกยกยิ้มให้กับคำตอบร่างบางก่อนจะ ตบเข้าที่บั้นท้ายด้วยความหมั่นเขี้ยว ในสายตา ของเขาเองคนรักตัวเล็กไม่ว่าจะอยู่อิริยาบทใดก็ ดูน่ารัก เซ็กซี่ไปซะทุกตอน แม้จะตอนที่กวนเขา จนปวดหัว ตอนฟาดเข้าที่หัวทุยจนอีกคนทำ หน้ามุ่ย มันน่ารักจนไม่มีใครเทียบได้จริงๆ

        "เหวอ! อ๊ะ.. น้องกุก ท่านี้มัน! อ๋ะ! อ๋ะ! อ๋ะ! อ๋ะ!"

จองกุกใช้แขนทั้งสองข้างสอดเข้าใต้ รักแร้ของคนที่กำลังซุกหน้างุดก่อนจะล็อกไหล่ และใช้แรงยกอีกคนขึ้นมา ทำให้แทฮยองอยู่ใน ท่าคุกเข่าที่เอนกายท่อนบนไปด้านหน้าโดยมี จองกุกช้อนหลังพลางล็อกส่วนไหล่เอาไว้ ท่านี้ มันทำให้แก่นกายแกร่งสมชายเข้าลึกสุดโคน จนสัมผัสกับจุดกระสันภายในช่องทางรักของ แทฮยอง

ผับๆๆๆๆ

          "อ๋ะ! อ๋ะ! อ๋ะ! อ๋ะ! อ๋ะ! อ๊า! อื๊อ! อื๊อ!"

เสียงของบั้นท้ายงอนงามกระทบกับส่วน เชิงกรานของคนที่อยู่ด้านหลังดังลั่น

          "เป็นไง.. ชอบมั้ยครับ" จองกุกถาม

           ฝ"อื้อ..อ๊ะ! อ๊ะ! ชอบมาก! ลึกมากเลย อื๊อ! อื๊อ! อื๊อ! ลึกมากเลย...น้องกุก! อ๋ะ!"

เอวสอบโยกไปซักพัก จองกุก็ปล่อยอีกคน ให้หลุดจากพันธนาการ แทฮยองจึงเอามือยัน พื้นไว้ในท่าคลานสี่ขา ร่างสูงถอดแก่นกายออก มาจากอีกคน ก่อนจะขยับมาล้มตัวลงนอนหงาย

            "เหนื่อยแล้ว..." พูดแค่นั้นก่อนจะ ผสานมือยกขึ้นมาหนุนพลางผิวปากอย่างสบาย อารมณ์ ส่วนอีกคนก็ไม่่รอช้าคลานขึ้นมาบนร่าง กำยำ มือเล็กจับเอาส่วนแข็งขืนของคนใต้ร่าง สาวขึ้นลงสองสามทีและค่อยๆสอดเข้ามาใน ร่างของตน

           "อื๊อ.. เจ็บจัง..." แทฮยองหลับตาพริ้ม พยายามหายใจช้าๆเพื่อข่มความเจ็บที่มี จองกุก เห็นดังนั้นมือหนาจึงจับเข้าที่บั้นท้ายกลมกลึง ก่อนจะออกแรงบีบเบาๆเพื่อให้อีกคนผ่อนคลาย

เอวบางเริ่มทำการขยับขึ้นลงทันทีที่ทุก อย่างพร้อม แทฮยองขยับขึ้นลงบนร่างกายของ จองกุก และมันก็เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

          "อ๋ะ อ๋ะ อ๋ะ อ๋ะ น้องกุก~"

           "อืม..ว่าไงครับ"

           "พี่.. อ๋ะ อ๋ะ พี่สวยมั้ย .อ๊ะ!"

            "สวยครับ .. พี่แทสวยที่สุดในโลก เลย. ยิ่งตอนนี้ยิ่งสวยเป็นพิเศษเลยครับ"

ความกระสันที่คนบนร่างมอบหันมันทำให้คนรัก ของเขาสวยจริงๆนั่นแหละ ในสายตาของจอง กุก แทฮยองตอนนี้สวยมากจริงๆ ผิวเนียนที่ชุ่ม เหงือกระทบเสียงไฟดวงสลัวภายในห้อง ไหน จะใบหน้าหวานที่กำลังหลับตาพริ้มพร้อมส่ง เสียงครางกระเส่าให้หัวใจร้อนรุ่มนั่นอีกแหละ มันน่ากระแทกสวนให้ร้องลั่นจริงๆ

         "อ๊าาาา! น้องกุกอย่าสวนสิ อ๊ะ!"

          "ซี้ด.. ชอบใช่มั่ยล่ะ"

           "อ๊า! อ๊า! อ๊า! พอได้แล้วคนบ้า.. อ๋ะ อ๋ะ

            "ผมจะมา..แล้วนะพี่"

            "อื้อ..อ๊า.. เหมือนกัน"

             "พร้อมกันนะครับ"

จองกุกจึงลุกขึ้นมาในท่างนั่งขัดสมาธิ มืิอสอง ข้างช่วยประคองเอวบางที่กำลังขยับขึ้นลงอย่าง รุนแรงไม่มียั้ง

             "อ๊าาาาาาา! อื๊ออ.."

              "อ่าา...ซี้ด.. อืมมมม"

ของเหลวขุ่นข้นถูกฉีดอัดเข้าช่องทางสีชมพู อ่อนพร้อมกับคนตัวเล็กที่ปล่อยออกมาจน เปรอะหน้าท้องของทั้งคู่ แทฮยองหมดแรงฟุบ หน้าลงบนอกแกร่งของคนรักอย่างเหนื่อยล้า

         "เหนื่อยแล้วหรอ รอบที่สามเองนะ ครับ" จองกุกทักถาม พลางประคองอีกคนให้ นอนราบลงโดยยังไม่ถอดแก่นกายของตัวเอง

         "คนรึเปล่าเนี่ย..เฮ้อ.. อึดเป็นบ้า "

         "มามะ อีกสักสองสามรอบค่อยนอน"

แทเหนื่อย ทำไมไม่เข้าใจแทบ้างงงงงงงงงงงงง