Nc ผู้ชายคนนี้ของกู No.2 [KaiDo,ChanBaek]

KaiDo

ม่านกั้นเตียงถูกดึงมาปิดกั้นระหว่างสองผู้ป่วยไว้
คยองซูคลานขึ้นเตียงเหล็กเย็นเฉียบ ก่อนจะหย่อนก้นลงบนตักแกร่งของคนรัก

"อยากหรอ" ร่างบางเอียงคอถามคนป่วยพลางจ้องหน้าตาแป๋ว
จงอินพยักหน้าเบาๆก่อนจะยกยิ้มมุมปากเมื่อเรียวแรงกลับมาทีละนิด

"แต่เรายังไม่อยากอ่ะจงอิน" คนตัวเล็กพูดขึ้นอย่างหยอกล้อ
จงอินได้ฟังถึงกับทำหน้าสลด คยองซูเห็นท่าทางของคนรักก็อดอมยิ้มไม่ได้

มือเรียวค่อยๆปลดตะขอเกาะอกสีเข้ม ก่อนจะถูกโยนลงข้างเตียง
ตาปรือของจงอินจึงค่อยๆเบิกขึ้นเรื่อย
ร่างสูงกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเพียงเพราะเห็นผิวขาวเนียน
ยอดอกสีสวยของคนรัก
คยองซูจับเอามือที่ไร้เรี่ยวแรงของจงอินขึ้นมาวางทาบบนแผ่นอกบางของตน
ก่อนจะเงยหน้าหลับตาพริ้มอย่างเคลิบเคลิ้ม

"จับสิ จับสิจงอิน ซีดดดด"

'ก็จับอยู่นี่ไงครับ'

คยองซูลุกขึ้นยืนเต็มความสูงบนเตียงผู้ป่วย
กางเกงขาสั้นถูกถอดออกพร้อมกับชั้นในสีขาวสะอาดตา
ก่อนจะถูกสลัดออกจากปลายเท้าอย่างไม่ใยดี

ร่างบางกลับมานั่งอยู่ในท่าเดิมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้
เรียวขาสวยถูกอ้าออกจากกัน
ทำให้จงอินมองเห็นช่องทางรักที่กำลังสั่นระริกอย่างเชิญชวน
มือเรียวข้างหนึ่งค้ำพื้นเตียงไว้ด้านหลัง
ส่วนอีกข้างก็กำลังใช้รูดรั้งแกนกายขนาดน่ารักของตนอย่างสนุกมือ

ได้โปรดเถอะครับดโย เอาของผมเข้าไปซะทีเถอะ

"อ๊ะ อ๊าาา จะ จะ จงอิน อื๊อออ"
เสียงครางกระเสาะของคยองซูดังขึ้นอย่างเสียวซ่านยามที่นิ้วเรียวหมุนควงไปมาภายในช่องทางคับแคบถึงสามนิ้ว
ครั้งนี้ร่างบางต้องทำอะไรหลายๆอย่างด้วยตัวเอง
เพราะอีกคนกำลังนอนอย่างไร้เรียวแรง

มือเรียวแก้มัดกางเกงของผู้ป่วย ก่อนจะเกี่ยวลงกองอยู่ที่หน้าขาแกร่ง

"จะเอาเข้าไปแล้วนะ หนอนน้อยจงอิน"

ร่างเล็กจับเอาแกนกายชูชันของคนรักจ่อไว้ที่ช่องทางของ ตน
เพียงแค่จับก็รู้สึกได้ถึงความร้อนระอุความแข็งใหญ่จนดูน่ากลัว
ก่อนจะค่อยๆทิ้งน้ำหนักลงเบา

"ซีดดด อ๊ะ อ๊า อึก! เจ็บ~ จงอินไป ทะ ทำ อะไรมา ทำไม ถึง ยะ ใหญ่ อ๊ะ!"
ส่งเสียงหวีดร้องอย่างเจ็บปวดยามที่ช่องทางรักกลืนแก่นกายจนสุดโคน
ต่างจากอีกคนที่ได้นอนนิ่งอย่างเสียวซ่าน
กับความคับแน่นของโพรงเนื้อและการตอดรัดทุกอณู

"อื้มมม!" เสียงครางต่ำอย่างสุขสม ร่างสูงกระตุกเกร็งสองสามครั้ง
จนในที่สุดน้ำรักสีขุ่นของจงอินก็ถูกปล่อยออกมาอย่างห้ามไม่ได้

คยองซูรู้สึกอุ่นที่ท้องจนโหวงอย่างที่ไม่เคยเป็น
น้ำรักที่ถูกปล่อยออกมาเยอะจนไหลย้อนเลอะไปทั่วท้องน้อยของคนป่วย

ร่างบางส่งสายตาหวานเยิ้มให้คนรัก

"ต่อได้มั้ยจงอิน เรายังไม่..."

"ครับ ต่อเลยครับ"
เหมือมีเวทมนต์บางอย่างทำให้ร่างสูงเริ่มมีพละกำลังทีละนิด
ทั้งคู่จึงเริ่มทำกิจกรรมรักต่อไปอย่างไม่รู้ว่าจะจบลงเมื่อใด

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
35 นาทีผ่านไป


ChanBaek

จ๊ววววบ แผล็บๆๆ จ๊วววบบบ ม๊วววบบบ

"อ่าาาาส์ เบาครับ ตัวเล็ก เบา!"
ร่างสูงส่งเสียงครางอย่างเสียวซ่านที่ร่างเล็กเอาแต่ดูดดุนและเลียวนไปมาบนแกนกายใหญ่ของตนอย่างกับมันคือไอศครีมรสโปรด
หลังจากที่เสร็จศึกกันเพียงไม่นาน

ช่องทางรักของแบคฮยอนร่อนไปมาอย่างยั่วยวนต่อหน้าต่อตาร่างสูง
ยามที่ดูดกลืนแกนกายจนสุดโคน

จ๊วววบ มั้วะ

"อืมมม . . . "

"อ๊ะ อ๊าาา จงอิน!"

"ดโยครับ สุดยอด~"

แบคฮยอนถึงกับหยุดการกระทำทุกอย่างทันทีที่ได้ยินเสียงจากเตียงข้างๆ

"นี่ยังไม่หยุดอีกหรอ" ร่างบางพูดพลางชะโงกหน้าขึ้น
ทำให้แกนกายบางที่กำลังสั่นระริกของตนขยับมาจ่ออยู่ตรงตำแหน่งของชานยอลพอดิบพอดี
ร่างสูงนึกสนุกอยากแกล้งคนรักขึ้นมา
จึงอ้าปากหวังจะครอบครองแกนกายเล็กเข้าปากให้อีกคนเสียวเล่นๆ

"หึ กิน ค_ย ปาร์คต่อดีกว่า"

งับ!

ริมฝีปากบนล่างกระแทกกันอย่างแรง
เมื่อร่างบางก้มลงไปจัดกายแกนกายใหญ่ของคนรักต่อ
ชานยอลจิ๊ปากอย่างขัดใจที่ตนงับได้แต่อากาศ
ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเสียงครางต่ำอีกครั้ง

จ๊ววบบบ แผล็บๆๆ

"อ่าา~ ตัวเล็กกก เบาๆสิครับ อ้าส์!"