Nc สั่งสอน [ChenMin]

ตุ๊บ!

"โอ๊ย"

ร่างเล็กทั้งร่างโดนคนแบกโยนลงกระแทกบนเตียงนุ่มอย่างรุนแรง
มินซอกเบ้หน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

"เห้ย! นะ...นายจะ... ฮึก... ทำอะไร"
ปรือตาถามอีกคนพลางน้ำตาคลอเบ้าเมื่อร่างโปร่งถาโถมกายหนักขึ้นมาคร่อมตนไว้
มือหนากดไหลอีกคนจนแทบจมหายไปในที่นอนนุ่ม

"ไหนๆ ก็ไม่สดละ ขอลองบ้างก็แล้วกัน"

ถุ้ย!

มินซอกถมน้ำลายเหนียวใส่หน้าคนบนร่างทันทีที่ได้ยินประโยคแทงใจดำนั่น
จงแดใช้นิ้วปากน้ำลายออกจากแก้มช้าๆก่อนจะสลัดมันถึงและกลับมาจ้องตาอีกคนด้วยความโมโห

"นายกำลังดูถูกชั้น"

ดวงตาเกรี้ยวกราดจ้องคนด้านบนเขม็งแม้น้ำตานับพันหยดจะยังคงไหลออกมาเรื่อยๆ
ปากเล็กจะขยับพูดประโยคโดยเสียงที่ถูกกดต่ำด้วยความโกรธ

"ก็ชั้นไม่ได้ดูผิดหนิ นาย มัน ไม่ สด"

"เลว..."

"ถือว่าเป็นคำชมละกัน แต่...ปากดีแบบนี้ระวังจะได้ผัวเลวนะมินซอก"

"ไอ้... อื้อ"

เสียงเล็กถูกกลืนหายไปทันทีที่ร่างสูงบดเบียดจูบอันหนักหน่วงปิดปากคนใต้ร่างไว้
มินซอกดิ้นพล่านขัดขืนคนข้างบนเต็มที่ พยายามจะถอนจูบอีกคนให้หลุดพ้น
รสจูบนี้ต่างจากที่ผ่านมาอย่างสิ้นเชิง ความนุ่มนวลไม่มี
ความอ่อนโยนหาไม่ได้ มีเพียงความหนักหน่วงและรุนแรง
จงแดกดปากหนักลงมาจนกลีบปากเล็กแทบแหลกเหลว
กลิ่นคาวเลือดเริ่มลอยคละคลุ้งขึ้นมาทีละนิด
ลมหายโดนช่วงชิงแทบหมดแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าคนข้างบนจะผละออกเลยแม้แต่นิด

"อื้อ...อื๊อ! อื๊อ!"

ร่างบางทั้งครางในลำคอก็แล้ว ทั้งดิ้น ทั้งขัดขืน
พยายามจะใช้ขาถีบอีกคนก็แล้ว แต่สู้แรงของอีกคนไม่ได้เลย
ดวงตากลมเริ่มพร่ามัวลงช้าๆ เรี่ยวแรงขัดขืนเริ่มหายไป
จนอีกคนสังเกตได้ถึงความผิดปกติ
ริมฝีปากหนาจึงรีบถอดจูบออกมาอย่างรวดเร็ว

"ฮ้า... แฮ่ก., แฮ่ก >.<"
เสียงหอบหายใจปนเสียงกอบโกยลมหายใจอย่างทรมานอกเล็กกระเพื่อมถี่ๆจนคล้ายคลื่นทะเลขนาดย่อม
หารู้ไม่ว่าการกระทำของตนกำลังให้คนบนร่างคลั่ง
จงแดไล่สายตามองร่างงามทุกสัดส่วน ตั้งแต่โครงหน้าสวย
ปากอิ่มที่ทั้งเจ่อทั้งเผยอเพื่อกอบโกยลมหายใจ ลำคอขาวเนียน
แผงอกบางสวยที่กำลังกระเพื่อมขึ้นลงสลับกัน จนถึงเอวคอดกิ่วเกินหญิง

เมื่อความอดทนหมดลง ปากร้อนจึงอ้าออกลงไปครอบครองยอดอกสีหวานของคนใต้ร่าง
ลิ้นร้อนถูกส่งออกมาตวัดวนไปมาจนร่างเล็กบิดเร้าไปทั้งตัว
ส่วนยอดอกอีกข้างก็กำลังถูกปรนเปรอด้วยนิ้วยาวที่กำลังบดบี้ไปพร้อมๆ

"อ๊าา...อ๊ะ.. หยุด ยะ...หยุด นะ"

ร่างบางเอ่ยปากสั่งอีกคนอย่างยากลำบาก
โดยลืมนึกไปว่ามืออีกข้างนั้นถูกปล่อยให้เป็นอิสระแล้ว

เมื่อคิดได้ดังนั้น
มือเล็กของมินซอกจึงถูกยกขึ้นมาสอดเข้ากับกลุ่มผมสีน้ำตาลของร่างสูง
ก่อนจะขยุ้มไว้แน่น


"โอ๊ยยย!"
จงแดส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด
เมื่อคนใต้ร่างส่งแรงเฮือกสุดท้ายกระชากหัวของเค้าออกอย่างแรง
ก่อนจะถีบเป็นของแถมให้เข้าที่ท้องน้อยอย่างจัง

ตุ้บ!

"โอ๊ยยย! นาย! อู๊ยยย"

ร่างสูงนอนกุมท้องร้องโอดโอ๊ยบนพื้นด้วยความเจ็บปวด
มินซอกที่เรี่ยวแรงเริ่มกลับมาเมื่อตั้งสติได้จึงรีบกระโดดลงจากเตียงวิ่งไปยังประตูห้องหวังที่จะหนีอีกค้นให้พ้น

ตุ้บ! ตุ้บ! ตุ้บ!

"โอ๊ยยย..."
ร่างเล็กทั้งร่างล้มลงไปกองกับพื้นทันทีที่โดนคนเจ็บกระชากข้อเท้าไว้
จงแดจึงรีบตะเกียกตะกายขึ้นคร่อมล็อกเอาร่างบางของมินซอกไว้ทันที

"จะไปไหนห๊ะ! ไอตัวดี!"

"ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ! ปล่อย!!!"

"นายต้องการสิ่งนี้ไม่ใช่หรอที่รัก ชั้นก็กำลังจะตอบสนองความต้องการของนายไง"
เมื่อได้ยินคำพูดของคนบนร่าง มินซอกถึงกับกลืนไม่เข้าคายไปออก
จริงอยู่ว่าสิ่งที่เข้าต้องการมาตลอดคือสิ่งนี้
คือการได้ร่วมรักกับคนรักของตัวเอง
แต่ทำไมสถานการณ์ตอนนี้กำลังบ่งบอกว่าร่างบางไม่ต้องการสิ่งนี้เลย

"เงียบทำไมล่ะ หึ"

"อื๊อ...อื๊อ!"
ริมฝีปากเล็กถูกช่วงชิงลบหายใจอีกครั้ง
จงแดบดเบียดกลีบปากร้อนบนกลีบปากเล็กจนแนบแน่น
กลิ่นคาวเลือดบนปากอิ่มจึงยิ่งคละคลุ้งมากขึ้น

อุก อุก อึก อึก
เสียงของมือเรียวที่กำหมัดทุบหลังแกร่งของคนบนล่างอย่างแรง
แต่ทุกการกระทำก็มีค่าเท่ากับx เมื่อคนด้านบนไม่สะทกสะท้าน
ท่อนขายาวถูกวางทับขาเรียวของอีกคนไม่ให้ดิ้น
จงแดใช้มือของตัวเองส่งลงไปปลดเข็มขัดบนเอวอย่างลุกลี้ลุกลน
ก่อนจะรวบมือที่กำลังทุบหลังมามัดด้วยเข็มขัดเส้นหนานั่นเข้ากับขาเตียง

"ปล่อยนะ! ชั้นเจ็บ! โอ๊ย! นายมัน... ไอโรคจิต!"

"หึ..."

"อ๊าา!"
ร่างบางครางเสียงดังลั่นทันทีที่ฟันคมขบเข้าบนผิวเนื้อลำคอขาวของตน
จงแดใช้ปากร้อนดูดดุนลงซ้ำบนรอยฟันที่กัดจนเลือดซึม ปรากฏรอยรักสีแดงฉาน
ก่อนจะค่อยลดต่ำลงมาเรื่อยๆ
"อื๊อ.,อื้ม"
มินซอกพยายามเม้มปากแน่นเพื่อปกปิดเสียงร้องน่าอาย
ยามที่ลิ้นร้อนละเลงบนยอดอกสีหวาน
จงแดเงยขึ้นมองใบหน้าหวานที่ไม่ยอมหลุดเสียงครางซักทีจึงใช้ฟันกัดบนผิวเนื้อนวลจนทั่ว

"อ๊าา! อ๊ะ! อ๊ะ! อื๊อออ! อ๊าาา..."
และการกระทำอันโหดร้ายก็หยุดลง เมื่อจงแดผละออกจากร่างบาง
ก่อนจะใช้สายตาสำรวจร่างงามที่มีแต่รอยรัก รอยฟันเต็มไปหมด
หัวใจของชายหนุ่มกลับรู้สึกเหมือนถูกบีบให้เจ็บทุกครั้งที่จ้องมองรอยบนร่างขาว

ร่างโปร่งถกผ้าขนหนูที่พันเอวร่างบางให้หลุดออก
ก่อนจะคว้าเอาแกนกายขนาดน่ารักรูดรั้งขึ้นลงอย่างสนุกมือ
"อ๊า. ยะ.. หยุดนะ อื๊อ"
"นายต้องการให้ชั้นหยุดจริงๆหรอหมินหมิน หืม. นายดูของนายสิ แข็งแล้วนะ"
ร่างสูงเอ่ยคำพูดต้องห้ามอย่างไม่อายปาก
มินซอกจึงได้แต่ร้องครางหลับตาแน่นเพราะไม่อยากรับรู้เรื่องราวอะไรทั้งสิ้น
จนในที่สุดแก่นกายเล็กก็ปริ่มไปด้วยน้ำคาวขุ่นเลอะติดเต็มมือของร่างสูง
จงแดจึงป้ายนิ้วลงบนช่องทางรักที่ตนคิดว่าผ่านการใช้งานมาแล้ว
ก่อนจะคว้าข้อพับเข่าทั้งสองข้างของร่างบางให้อ้าออก
ก่อนจะแทรกตัวเข้าไปอยู่หว่างขาของร่างเล็กเพื่อไม่ให้อีกคนหุบขาลง
"ออกไป..."
เสียงเล็กแหลมถูกกดลงต่ำ ปรือตามองอีกคนด้วยความโกรธ
"ชั้นนึกว่า...อยากให้ชั้นเข้าไปซะอีก"
พูดจบจงแดจึงใช้มือควักเอาแกนกายใหญ่ที่กำลังแข็งขืนด้วยแรงอารมณ์
ช่องทางรักสีชมพูสั่นระริกอย่างเชิญชวน
ชายหนุ่มถึงกับลอบกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่เพราะภาพตรงหน้า

"อ๊า! เอาออกๆ อ๊ะ! ฮึก..."
หยดน้ำตาพรั่งพรูออกมาจากดวงตาใสเป็นลิตร รู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
เมื่อส่วนหัวของแกนกายอีกคนแทรกผ่านโพรงนิ่มโดยไม่ได้ผ่านการบุกเบิกใดๆทั้งสิ้น
ต่างจากอีกคนที่เงยหน้าซู้ดปากอย่างเสียวซ่าน
"อ่าา...โดนแล้วยังแน่นอีกนะ ซืดดดด"

"อ๊าา...อ๊ะ..เจ็บ..ฮึก..อ๊าา...ออกไป...นะ"
เสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวดเหมือนจะขาดใจ
เมื่ออีกคนกระแทกแกนกายใหญ่เข้ามาไม่ยั้งจนหัวเล็กสั่นคลอนกระทบกับขาเตียงเป็นจังหวะ
เพียงไม่นานร่างเล็กก็เริ่มคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอมในร่างกาย
จากเสียงครางเจ็บปวดเป็นเสียงครางอยากสุขสม
จงแดรับรู้ถึงปฏิกิริยาของอีกคนจึงเอื้อมมือไปแก้มัดมือของมินซอกออกจากขาเตียง
ร่างบางเด้งตัวขึ้นมาโอบคออีกคนอัตโนมัติพร้อมกับโยกตัวขึ้นลงตามแรงปรารถนาของตน
จงแดโอบเอวบางของมินซอกไว้ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
อุ้มร่างบางไปวางลงบนเตียงในขณะที่ส่วนของร่างกายยังเชื่อมกันไว้อยู่
"อืมมม.. แน่น..มากหมินหมิน"
ร่างโปร่งส่งเสียงเหียบแห้งบอกคนใต้ร่างด้วยความสุข
เมื่อผนังโพรงเนื้อนุ่มตอดรักส่วนกลางลำตัวที่กำลังขยับเข้าออกทุกอณู
"อ๊ะ.. อ๊ะ.. อ๊าาา.. ขะ..ของ., ของนาย ญะ..ใหญ่ อื๊อ... "
มินซอกเอ่ยปากชมอีกคนอย่างลืมตัว
จงแดที่ได้ยินคำพูดของร่างบางก็ยกยิ้มด้วยความพอใจ
กระแทกแกนกายใส่ช่องทางนุ่มนิ่มไม่ยั้งจนกายบางสั่นคลอน
มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแน่นจนแทบขาดติดมือมาด้วย
ปากเล็กก็ส่งเสียงครางหวานออกมาไม่ขาดสาย

"จะ..จะมาๆ แล้ว อ๊าา อ๊ะ!"
มินซอกส่งเสียงบอกอีกคนพร้อมเสียงครางกระเสาะ
เมื่อรับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่เริ่มมาอัดรวมกัน ณ
ส่วนปลายแกนกายขนาดน่ารักของตน
ร่างโปร่งจึงกอบกุมเข้าที่แกนกายเล็กรูดรั้งพร้อมจังหวะรักที่ส่งให้ร่างบาง
"อ๊ะ..อ๊ะ..จง.. จงแด อ๊าาา!"
"อืมมม..."
ในที่สุดหยดหยาดน้ำขุ่นก็พรั่งพรูออกมาจากส่วนปลายของแกนกายของคนทั้งคู่
ของมินซอกก็เละเต็มเสื้อเชิ้ตจงแด
ส่วนของจงแดก็ฉีดอัดเข้าโพรงนุ่มนิ่มจนร่างบางรู้สึกอุ่นโหวงในท้องแถมยังมีมากจนไหลย้อนออกมาจนเลอะผ้าปูที่นอน
มินซอกจึงจมดิ่งสู่ห้วงนิทราทันทีที่กิจกรรมรักอันรุนแรงจบลง
ร่างโปร่งจึงค่อยถอดแกนกายของตนออกจากโพรงเนื้ออุ่นช้าๆ
สายตาคมจึงเหลือบไปเห็นของเหลวสีแดงสดปนอยู่กับน้ำรักสีขุ่นเลอะเต็มปากทางเข้า
ความสงสัยภายในจิตใจจึงเริ่มครุกรุ่นนิดๆ
จงแดยกผ้านวมผืนหนามาห่มกายเล็กไว้จนมิด
ก่อนจะกดจูบเข้าที่ขมับเนียนหนึ่งที